Алдымда-ай жатыр
далаң көлбеген кең
Көк майса
жамылыпты қара
Бұрым шiркiн-ай
сала мен дөң
Жаның жаз-ай
жайқалған
Гүл жүзiң
жайлау
Көлшiктей көз
жанарың қара
Бұрым шiркiн-ай
дөңге енген
Ау Шiркiн-ай
дөңгеленген
Олдағы-ай көкейiме
үмiт құйды
Көңiлiмнiң
кiрбiң шағын қара
Бұрым шiркiн-ай
үмiт қылды
Сылдырап-ай шыққан
әсем күмiс күлкiң
Дiрiлдеп
көкiрегiмде қара
Бұрым шiркiн-ай
ұйып тұрды
Ау Шiркiн-ай
ұйып тұрды
Барам-ай ұсына
алмай дала гүлiн
Жалғыз-ақ
құлағымда қара
Бұрым шiркiн-ай
қалады үнiң
Бақ iздеп басқаға
ауман сертiм осы
Қазақта көп
болса да қара бұрым
Бұрым шiркiн-ай
Ау Шiркiн-ай
қара бұрым