Эсте калган аярлуу, жагымдуу күндөр,
Сага арнап белек, сезимдерге себеп.
Неге ишендирдиң, дем берекем, сүйгөн,
Көзүң жагат күйгөн, жылмайып күлгөн.
Деги айтчы неге жаным,
Ал күндөр кайда?
Аралап дүйнө кезип, сендей таппадым.
Деги айтчы неге жаным,
Ал күндөр кайда?
Сагынам ошол мезгил,
Неге кайтпадың?
Ал күндөр кайда?
Жарык нур болуп төгүлчү ай жүзүң жок,
Сага айталбай калган, баары болуп жалган.
Көздөрүңө арбалып мен сүйүп жүргөм,
Сени дайым эстеп, карааныңды эңсеп.
Деги айтчы неге жаным,
Ал күндөр кайда?
Аралап дүйнө кезип, сендей таппадым.
Деги айтчы неге жаным,
Ал күндөр кайда?
Сагынам ошол мезгил,
Неге кайтпадың?
Ал күндөр кайда?
Деги айтчы неге жаным,
Ал күндөр кайда?
Аралап дүйнө кезип, сендей таппадым.
Деги айтчы неге жаным,
Ал күндөр кайда?
Сагынам ошол мезгил,
Неге кайтпадың?
Ал күндөр кайда?
Бакытым болуп жаралган сенсиң,
Ажайып ай-күнгө теңсиң.
Оюмдан кетпеди сенин элесиң,
Сен мага күч-кубат болуп келесиң.
Бакытым болуп жаралган сенсиң,
Ажайып ай-күнгө теңсиң.
Оюмдан кетпеди сенин элесиң,
Сен мага күч-кубат болуп келесиң.